// wyjazd czerwiec-lipiec 2014r.
Zapraszam na mojego fb: https://www.facebook.com/olazplecakiem/
Instagram: @olazplecakiem
O Kubie na moim blogu możesz przeczytać we wpisach z 2014r.
Witajcie, podróżnicy i pasjonaci historii! Dziś zabieram Was w podróż do Hawany, jednego z najbardziej fascynujących miast na świecie, gdzie historia splata się z nowoczesnością, tworząc niezwykłą mozaikę kulturową.
Hawana, perła Karaibów, jest nie tylko uroczym miastem, ale także miejscem o bogatej historii, która kształtowała się na przestrzeni wieków. Zaczynając od XVI wieku, kiedy to Hiszpanie założyli miasto, aż po czasy współczesne, Hawana przeszła przez wiele burzliwych wydarzeń, które ukształtowały jej tożsamość.
Początki Hawany
San Cristobal de La Habana, dzisiejsza Hawana, ma bogatą historię sięgającą 1514 roku, kiedy to hiszpański konkwistador Panfilo de Narvaez założył miasto na południowym wybrzeżu Kuby, w okolicach ujścia rzeki Rio Mayabeque. Nazwa miasta, San Cristobal de La Habana, upamiętnia córkę wodza Indian Taino, co podkreśla zróżnicowane kulturowo-początki miasta.
W ciągu pierwszych pięciu lat istnienia Hawany, miasto było dwukrotnie przenoszone z powodu plagi komarów, zanim wreszcie 17 grudnia 1519 roku osiadło na stałe na obecnym miejscu. Według lokalnej legendy, właśnie wtedy odprawiona została pierwsza msza św. pod potężnym drzewem ceiba, które rosnęło na dzisiejszym Plaza de Arms.
Plaza de Arms
Plaza de San Francisco z bazyliką de San Francisco de Asis
Bazylika de San Francisco de Asís w Hawanie jest nie tylko jednym z najważniejszych zabytków sakralnych na Kubie, ale także istotnym punktem na mapie turystycznej wyspy. Jej bogata historia sięga XVII wieku, kiedy to franciszkanie przybyli na Kubę i rozpoczęli budowę pierwszego kościoła pod wezwaniem św. Franciszka z Asyżu.
Plaza Vieja
Plaza Vieja, co w dosłownym tłumaczeniu oznacza “Stary Rynek”, to jedna z najbardziej malowniczych i historycznych placów w Hawanie, na Kubie. Jej historia sięga XVII wieku, kiedy to została założona jako rynek publiczny.
Era Piratów: Walka o Hawanę
W XVI i XVII wieku Hawana, jako strategiczny port na karaibskiej mapie, była niemal stale na celowniku piratów, którzy żądali łupów i terroryzowali okoliczne wody. Wielu z tych piratów, takich jak Franciszek Drake i Henry Morgan, zyskało w historii sławę jako niebezpieczni awanturnicy, których ataki były poważnym zagrożeniem dla handlu i bezpieczeństwa mieszkańców Hawany.
Aby przeciwdziałać rosnącemu zagrożeniu, mieszkańcy miasta podjęli szeroko zakrojone działania obronne. Wzmocnienie fortyfikacji stało się kluczowym elementem strategii obronnej. Budowa umocnień, takich jak Castillo de la Real Fuerza i Castillo del Morro, wymagała ogromnych nakładów finansowych i ludzkich zasobów, ale była konieczna, aby zabezpieczyć Hawanę przed atakami morskich najemników.
Castillo de la Real Fuerza, zbudowany w latach 1558-1577, był jednym z pierwszych fortyfikacji obronnych w Hawanie i pełnił rolę siedziby gubernatora oraz magazynu dla skarbów państwa. Z kolei Castillo del Morro, zbudowany w latach 1589-1630, stanowił potężną cytadelę na klifie, kontrolującą wejście do portu i chroniącą Hawanę przed atakami od strony morza.
Castillo del Morro
Te fortyfikacje nie tylko miały funkcję obronną, ale również odgrywały istotną rolę w kształtowaniu tożsamości miasta. Ich imponująca architektura i potężne fortyfikacje były wyrazem determinacji mieszkańców Hawany do obrony swojego miasta i bogactw przed zagrożeniem z morza. Dzięki temu wysiłkowi obronnemu Hawana stała się znana nie tylko jako ważny port handlowy, ale także jako niezdobyta twierdza, która stawiła czoła największym pirackim zagrożeniom epoki.
Palacio de los Capitanes Generales
Znany również jako Pałac Kapitanów Generalnych, to jeden z najbardziej okazałych i historycznych budynków w Hawanie, stolicy Kuby. Jego historia sięga XVII wieku, gdy hiszpański gubernator w Kolonii Kubańskiej, Diego Velázquez de Cuéllar, nakazał budowę siedziby dla kapitanów generalnych.
Brytyjska Okupacja i Powrót do Hiszpanii
6 czerwca 1762 roku armia brytyjska, pod wodzą doświadczonych dowódców George’a Pococka oraz lorda Albemarle, przypuściła zdecydowany atak na strategiczne miasto Hawanę. Ten kluczowy moment w historii Kuby oznaczał krótkotrwałą okupację miasta przez Brytyjczyków. Pomimo że ich panowanie trwało zaledwie rok, to pozostawiło trwały ślad na dalszym rozwoju Hawany.
Po roku ciężkich walk, w 1763 roku, na mocy traktatu paryskiego, Hawana została zwrócona Hiszpanii, co zakończyło okres brytyjskiej dominacji. Niemniej jednak wpływ rządów Brytyjczyków na gospodarkę i społeczeństwo Kuby był dalekosiężny. Ich obecność otworzyła drzwi dla nowych możliwości handlowych, szczególnie z koloniami angielskimi w Ameryce Północnej, co znacząco wpłynęło na dalszy rozwój handlu na wyspie.
Epizod brytyjskiej okupacji Hawany skłonił także do intensywnej rozbudowy infrastruktury portowej. Nowe inwestycje i modernizacje umożliwiły Hawanie stanie się jeszcze ważniejszym ośrodkiem handlowym na Morzu Karaibskim. Rozbudowa portu umożliwiła miastu pełnienie roli strategicznego węzła handlowego, ułatwiając przepływ towarów między Europą, Ameryką Południową a Północną.
Mimo że rządy Brytyjczyków na Kubie były krótkotrwałe, ich wpływ był trwały i istotny. Okres okupacji Hawany stał się zatem ważnym etapem w historii Kuby, który przyczynił się do dalszego kształtowania się miasta jako kluczowego punktu na mapie karaibskiego handlu.
Katedra de San Cristobal z XVIII w
Początkowo kaplica nosiła nazwę “Parroquial Mayor” i była jedną z pierwszych świątyń zbudowanych przez Hiszpanów w Nowym Świecie. W miarę rozwoju Hawany jako strategicznego portu, kaplica była stopniowo rozbudowywana i ulepszana. W latach 1748-1777 podjęto ambitny projekt budowy nowej katedry, którą widzimy dzisiaj.
XIX wiek: Rozwój Handlu i Walka o Niepodległość
W XIX wieku Hawana stała się jeszcze bardziej prosperującym ośrodkiem handlowym, zwłaszcza dzięki rosnącemu eksportowi cukru i tytoniu. Wprowadzono innowacje takie jak kolej (1837), publiczne oświetlenie gazowe (1851), transport miejski (1862) oraz telefony (1888), co przyczyniło się do wzrostu liczby mieszkańców i handlu na wyspie.
Jednak rozwój ten szedł w parze z ruchami niepodległościowymi, które doprowadziły do wojen o niepodległość Kuby w XIX wieku, w tym do wojny o niepodległość w latach 1895-1898.
Pomnik generała Máximo Gómeza
Generał Máximo Gómez urodził się na Dominikanie, jednak to na Kubie zdobył sławę jako wybitny dowódca kubańskich sił niepodległościowych, walcząc o wyzwolenie wyspy spod hiszpańskiej władzy kolonialnej. Współpracując blisko z José Martí, kubańskim bojownikiem o niepodległość, Gómez odegrał kluczową rolę w organizacji i dowodzeniu rewolucyjnymi oddziałami kubańskimi podczas hiszpańsko-amerykańskiej wojny na Kubie.
Pomnik generała Máximo Gómeza, wzniesiony w Hawanie, nie tylko upamiętnia jego bohaterskie działania na rzecz niepodległości Kuby, lecz także oddaje hołd jego znaczącemu wpływowi na historię wyspy. Jest on nie tylko symbolem kubańskiego ducha walki o wolność i suwerenność narodową, lecz także przypomina o zaciętej determinacji i ofiarności tych, którzy poświęcili swoje życie dla wyzwolenia swojego narodu spod obcej dominacji.
Amerykańska Okupacja i Rewolucja Kubańska
Po wojnie hiszpańsko-amerykańskiej w 1898 roku, Hawana i cała Kuba została okupowana przez Stany Zjednoczone. To okres amerykańskiej dominacji, który trwał do 1902 roku, kiedy to Kuba uzyskała formalną niepodległość.
Melecon
Malecón w Hawanie to ikoniczna promenada nadmorska, która rozciąga się na długości około 8 kilometrów, biegnąc wzdłuż wybrzeża Morza Karaibskiego. Jego historia sięga początków XX wieku, gdy rozpoczęto prace nad budową tej ważnej arterii komunikacyjnej i rekreacyjnej.
Pierwsze projekty Malecónu powstały pod koniec XIX wieku, ale prace budowlane rozpoczęto dopiero w latach 20. XX wieku, w czasach prezydentury Gerardo Machado. Celem było stworzenie nowoczesnej promenady, która nie tylko miała służyć jako miejsce spacerowe, ale także pełnić funkcje komunikacyjne i ochronne przed falami sztormowymi.
Okres Neokolonialny
W latach 1900-1930 Hawana doświadczyła szybkiego wzrostu gospodarczego, spowodowanego głównie ekspansją przemysłu cukrowniczego i rolnictwa na Kubie. Duże plantacje trzciny cukrowej i zakłady przetwórstwa cukru skupiały się wokół Hawany, przyciągając tysiące migrantów z terenów wiejskich. W tym okresie Hawana stała się również ważnym ośrodkiem handlu, kultury i sztuki w Ameryce Łacińskiej, z szybko rozwijającym się sektorem usług, hotelarstwa i rozrywki.
Kapitol
Prace nad budową Kapitolu rozpoczęły się w 1926 roku i trwały aż do 1929 roku. Projekt architektoniczny inspirowany był neoklasycznymi budowlami, zwłaszcza Kapitolem w Waszyngtonie, D.C. Kapitol w Hawanie miał być symbolem nowoczesności i postępu, reprezentującym suwerenność i niepodległość Kuby.
Okres Batisty
W latach 30. XX wieku Hawana doświadczyła okresu politycznej niestabilności, zamachów stanu i dyktatury. Fulgencio Batista dwukrotnie objął władzę w wyniku zamachów stanu (w 1933 i 1952 roku), rządząc jako dyktator do 1944 roku, a następnie ponownie od 1952 do 1959 roku. Okres jego rządów charakteryzował się autorytaryzmem, korupcją i represjami, ale jednocześnie przyniósł rozwój gospodarczy i modernizację miasta. Wprowadzenie prohibicji w Stanach Zjednoczonych spowodowało napływ bogatych Amerykanów do Hawany, gdzie mogli swobodnie korzystać z alkoholu i hazardu. Miasto stało się rajem dla amerykańskich gangsterów, którzy budowali luksusowe hotele, kasyna i kluby nocne. Hawana stała się ośrodkiem luksusu, bogactwa i rozrywki, przyciągając turystów i celebrytów z całego świata.
Hemingway w Hawanie
Podczas swojego pobytu na Kubie, Hemingway mieszkał w Finca Vigía, swojej posiadłości położonej na przedmieściach Hawany. To właśnie tam napisał kilka swoich najbardziej znanych dzieł, w tym powieść “Komu bije dzwon” i opowiadania, takie jak “Stare czasy w hotelu El Floridita” i “Wieża”.
Hemingway był również regularnym bywalcem wielu barów i restauracji w Hawanie, w tym słynnych miejsc takich jak La Bodeguita del Medio i El Floridita, gdzie często odbywał spotkania towarzyskie z przyjaciółmi i innymi pisarzami.
Paseo del Prado
W ciągu XIX i XX wieku Paseo del Prado stał się nie tylko ważną arterią komunikacyjną, ale także centrum życia społecznego i kulturalnego w Hawanie. Przy promenadzie znajdowały się luksusowe hotele, restauracje, kawiarnie i teatry, które przyciągały mieszkańców i turystów.
Rewolucja Kubańska
Lata 50. to czas narastającej opozycji wobec reżimu Batisty, która doprowadziła do wybuchu rewolucji kubańskiej w 1959 roku. Hawana była miejscem kluczowych wydarzeń rewolucyjnych, w tym zamachów, protestów i walk ulicznych. Ostatecznie rebelianci Fidela Castro zdobyli kontrolę nad miastem, obalając reżim Batisty i ustanawiając nowy socjalistyczny rząd.
Okres Socjalistyczny
Po przejęciu władzy, rząd Castro przeprowadził serię reform społecznych, gospodarczych i politycznych, które miały na celu przekształcenie Kuby w socjalistyczne państwo. W Hawanie wprowadzono nacjonalizację przemysłu, reformę rolną, rozbudowę opieki zdrowotnej i edukacji, oraz walkę z dyskryminacją rasową. Miasto doświadczyło także represji politycznych, ograniczeń w swobodzie słowa i wyjazdów za granicę, co spowodowało emigrację wielu obywateli. Jednocześnie Hawana pozostała ważnym ośrodkiem kulturalnym i artystycznym, przyciągającym artystów, intelektualistów i turystów z całego świata.
Dzisiaj: Hawana w Nowym Tysiącleciu
Dzisiejsza Hawana to mieszanka historii i współczesności, gdzie kolonialne zabytki splatają się z nowoczesnymi budynkami, a tradycyjna kubańska kultura kontynuuje swoją egzystencję obok wpływów globalnych trendów. Miasto to nadal fascynuje turystów z całego świata swoim niezwykłym urokiem i atmosferą.
Ulice Hawany
Havana Club
Havana Club to kubańska marka rumu, która jest znana na całym świecie ze swojej wysokiej jakości i bogatej historii. Marka ta została założona w 1934 roku przez José Arechabala, przedsiębiorcę pochodzenia hiszpańskiego, który rozpoczął produkcję rumu w Hawanie.
Od samego początku Havana Club zdobył sobie uznanie za swoją doskonałą jakość i unikalny smak. Rum produkowany jest z najlepszej kubańskiej melasy, starzony w dębowych beczkach przez wiele lat, co nadaje mu charakterystyczny aromat i gładkość.
O Hawanie na moim blogu
W Hawanie byłam w 2014 roku. Dawno, więc pewnie wiele się tam zmieniło. Polecam moje wpisy z 2014 r.
KUBA – DZIEŃ 2 – Hawana
KUBA – DZIEŃ 3 – Hawana
KUBA – DZIEŃ 4 – Hawana
KUBA – DZIEŃ 21 – Cojimar i Hawana
Są to stare wpisy, jeszcze z czasów bloggera.